Blogia
Antón da Sobreira

AS MIÑAS ÁRBORES: FAIAS (4ª PARTE)

¡Qué triste quedou a Praza Roxa sen as árbores!

¿Vístes?

É todo cemento, coches,  edificios altos, ruido... ...en fin, agardaremos pola reurbanización, da que non temos nin proxecto, nin prazos, só o compromiso do Concello diciendo que o aparcadoiro mellorará positivamente todo  o contorno do Ensanche.

Así que,  como vivo nesta zona, collín e fun a Praza de Vigo, onde están agora os amigos da Asociación de Veciños Raigame, que tan xentilmente me piden estas miñas colaboracions.

Alí queda o último reducto arbóreo do Ensanche,  e alí  séntome,  as veces, baixo a sombra das FAIAS.

Hai un grupiño de FAIAS  (FAGUS SYLVATICA V. PURPÚREA) xusto frente o edificio de  San Luis.

Son inconfudibles co seu toro dereito, esvelto, limpo; as suas ramiñas (abondosas)  facendo copa cónica, as follas nervudas, cortas, co borde ondulado.

Aquelas son ornamentais, pois a variedade púrpura é moi vistosa; por iso non soen dar froito (os faiucos);

Se queredes ver (e comer, pois son comestibeis) os faiucos, ide, aló por outubro, o único faial que temos na cidade: está detrás da piscina municipal, no Campus;

Alí hai uns fermosos exemplares de faia que chaman a atención polas suas dimensions e que sempre cargan de froito; é todo un espectáculo ollalo durante o verán ( a colocación horizontal das abondosas follas fan unha pantalla tan tupida  que apenas pasa a luz do sol; nótase o cambio o entrar e o salir do faiedo).

Ë unha árbore moi resistente o frío, de crecimento lento.

A madeira é moi boa e apreciada en carpintería,  ebanistería e para parqué.

Antes, teño oído que se combatía a tuberculose (tisis) coa brea que se lle extraía as toradas de faias.

A leña ten gran poder calorífico ( xa sabedes que moito carbón asturiano procede de faias antiquísimas; Asturias sí ten moitos faiedos, Galicia apenas en Pedrafita e no Courel)

E por último non esquezades que posiblemente o nome da Porta Faxeira, sexa unha derivación idiomática  dun primitivo faiedo (bosque ou zona de faias).

En fin, xa tedes outro pequeno percorrido: o camiño das faias; da Praza de Vigo o Campus Universitario.

¡A disfrutar da camiñata, amigos!.
Ata sempre.

             Antón da Sobreira

0 comentarios