Decimos Rosalía

 

Decimos Rosalía

i alcéndese un espello

na noite largacía

 

Na noite ensimesmada

cai un orballo escuro

de auga lenta e calada.

 

De auga lenta de pranto:

os nosos ollos son fontes

de tanto chorar tanto

 

De tanto vao laído,

polas serras e vales

pasa un vento ferido.

 

Pasa un río entoldado,

que entóldou un tempo

de renuncia humildado.

 

De renuncia está feito

o puñal que levamos

espetado no peito.

 

Espetado en ringleiras

dos galegos que marchan

prás terras estranxeiras.

 

Decimos Rosalía

i o corazón da matria

sanga na noite fría

 ( Celso Emilio Ferreiro )

 

   

 

A Rosalía de Castro

( que naceu tal dia coma hoxe, hai  176 anos )