Blogia
Antón da Sobreira

Inoxidable

Non hai moito tempo, na comunidade acordamos cambiar o primitivo -1973 - portal de aluminio.

Os oito propietarios dos dez pisos decidimos -ea !- axeitar a entrada do edificio ós tempos modernos.

A carpintería metálica non aforrou cualificativos na descrición do produto :

Marco , porta e tiradores en aceiro inoxidable ; material resistente e de duración ilimatada, freno hidraúlico regulable..etc..”

Vidro blindado, 5+5, resistente ós actos vandálicos...”.....

E acertamos !.....

É unha ledicia escoitar, de cotío, os golpes rotundos da porta no batente (marco ) , cada pouco

Buumm!. Plass !!.Pumm !. Plass !

Soa tan ben !......

( home, de primeiras, eu baixaba a brincos, por se había deterioro, rotura ou malferidos...pero nada !

Falei co presidente da comunidade, falei coa inmobiliaria que nos leva a cousa, e sempre coincidiron na diagnose :

Se golpea , se da tumbos, é que funciona .)

(- senón, mira de regularlle o freno hidráulico ; o golpe é máis suave -)

Naturalmente, negueime !

( Eu fun por letras. Non teño nin idea de física ! )....

E, o cabo, se o pensas ben, é unha xoia vivir nun edificio similar ao hotel Palace.

Tan concurrido.

Ser somos poucos, pero parecemos tantos !

A xente sube, baixa. Entra, sae , entra, sae, entra ,sae...

e o portal , veña : Bumm!, Plas !!!, Pumm!!!!

Hoxe , - luns 10- , disfrutando dese fermoso concerto inoxidable -un golpe cada minuto ?-

reflexionei e botei contas : Somos 17 homínidos e un cánido (17 +1 ).

(Hai dous pisos valeiros )....

Cantas veces temos que saír a procurar o que esquecemos ?

 Cantas veces debemos saír co can ?

 Cantos amigos, colegas, curiosos engadidos - temos -, que nos visitan a cotío ?

 Cantas obrigas nos nubran a mente ?

......

Lembreime daquela rapaza que coincidíu conmigo na saída .

( calquera madrugada , no outono )

 Eu , botándolle a man a porta, deixeina pasar...

 “non te preocupes -dixo -

( así, con confianza )

é inoxidable “ !

....

 Outubro-2011

0 comentarios